Invena, invene
Tableau de conjugaison
Mode et Temps | Nord | Sud |
Infinitif | - invene
| - invena
|
Participe présent | - invinendu
| - invinendu
|
Participe passé | - invinutu
| - invinutu
|
Indicatif
Présent | - invengu
- inveni
- invene
- invinimu
- invinite
- invenenu
| - invengu
- inveni
- inveni
- invinimu, invinimi
- inviniti
- invenini
|
Indicatif
Imparfait | - invinia
- invinii
- invinia
- inviniamu
- inviniate
- invinianu
| - inviniu, invinia
- invinii
- invinia
- inviniamu, inviniami
- inviniati
- inviniani
|
Indicatif
Passé défini | - invensi
- invinisti
- invense
- invensimu
- inviniste
- invensenu
| - invensi
- invinisti
- invensi
- invensimu, invensimi
- invinisti
- invensini
|
Indicatif
Futur | - invineraghju
- invinerai, invinerè
- invinerà
- invineremu
- invinerete
- invineranu
| - invinaraghju
- invinarai, invinarè
- invinarà
- invinaremu, invinaremi
- invinareti
- invinarani
|
Subjonctif
Présent | - invenga
- invenga
- invenga
- invengamu
- invengate
- invenganu
Forme 2- invenghi
- invenghi
- invenghi
- invenghimu
- invenghite
- invenghinu
| - invenghi
- invenghi
- invenghi
- invenghimu, invenghimi
- invenghiti
- invenghini
|
Subjonctif
Imparfait | - invinissi
- invinissi
- invinissi
- invinissimu
- invinissite
- invinissinu
| - invinissi
- invinissi
- invinissi
- invinissimu, invinissimi
- invinissiti
- invinissini
|
Conditionnel | - invineria
- invinerii, invineristi
- invineria
- invineriamu
- invineriate, invineriste
- invinerianu
Forme 2- invinerebbi
- invineresti, invineristi
- invinerebbe
- invinerebbimu
- invinereste, invineriste
- invinerebbenu
| - invinariu, invinaria
- invinarii, invinaristi
- invinaria
- invinariamu, invinariami
- invinariati, invinaristi
- invinariani
Forme 2- invinarebbi
- invinaresti
- invinarebbi
- invinarebbimu, invinarebbimi
- invinaresti
- invinarebbini
|
Impératif | - inveni
- invinimu
- invinite
| - inveni
- invinimu, invinimi
- inviniti
|